Pfffff! De balken moesten worden opgehaald bij de zagerij ‘Labatut’ en veilig au chateau gebracht worden! Door de werkmannen en met de eigen ‘bus’.
Ik ging natuurlijk ook mee en moest mezelf tijdens dat ritje wel onder controle houden met het mantra ‘loslaten’. Wat dan weer juist niet op de balken sloeg, maar op mijn angst dat ze eraf zouden kunnen vallen!
De grote bus van de werkmannen heeft het prima doorstaan en de balken zijn door een van de mannen, staand op de bus, via het raam naar boven getild! De andere twee mannen stonden boven in de raamopening om de balk binnen te loodsen. Ik durfde niet te kijken, want was veel te bang dat er iets vreselijk mis zou gaan!
Stel je voor dat de balk te zwaar zou blijken te zijn om door de werkmannen naar binnen te hijsen en er daardoor iemand gewond zou raken! Of de bus beschadigen of… er waren allerlei scenario’s denkbaar. De een nog zorgwekkender dan de ander. Maar gelukkig is alles uitstekend verlopen, wel met de nodige zweetdruppels en heel veel gesteun en gekreun! Het leek net de Wimbledon finale dames!!
Nadat de balken dus eenmaal veilig binnen waren op de eerste verdieping, kon het hakken en boren in de muur beginnen: het gat naast de bestaande balk moest groter gemaakt worden om de nieuwe balken in de muur te metselen. De muren bestaan uit stukken graniet/steen en zijn, zoals graniet eigen is, keihard. Dus dat boren en hakken was een angstaanjagend en oorverdovend gebeuren!
De balken moesten opnieuw ingemetseld worden en tijdens het drogen van het cement ook ondersteund worden om netjes op hun plaats te blijven.
Daarvoor heb je een zgn. ‘stempel’ nodig die je onder de balk plaatst. Alleen hadden we die niet even zo op voorraad dus werd er driftig naar een alternatief gezocht!
De werkmannen liepen rond het kasteel en zochten een geschikte oplossing en stelden vervolgens de vraag aan mij: kunnen we een boompje in jouw bos omzagen? Haha een boompje omzagen? Ja hoor, natuurlijk mag dat. Zeker als dat de oplossing is voor het stempelwerk. Ik dacht hij gaat een paar bomen omzagen dus dat duurt wel een tijdje, maar nee hoor, na 5 a 10 minuten kwamen de mannen met een mooi recht boompje op de schouder weer uit het bos wandelen! Het was verbazingwekkend hoe vindingrijk deze werkmannen zijn! Daarnaast zag het er ook echt heel komisch uit zo’n man met een boomstammetje op de schouder. Dus dat probleem was snel opgelost.
De balken konden nu goed gesteund, netjes in het cement drogen: 4 stammetjes per balk. Het zag er romantisch uit zo’ n berkenstammetje met her en der een paar blaadjes.
Daarna werden de andere balken ook netjes ondersteund door de zelfde stammetjes.
Na alle balken en boomstam perikelen kon de vloer verder met mooie travertin tegels gelegd worden en begon de grote badkamer echt op een badkamer te lijken.
Het bad kon na het drogen van de vloer ook geplaatst worden. Ik werd hier zo blij van!!!
Alleen jammer dat we geen warmwatervoorziening hadden, omdat een nieuwe boiler echt niet meer in het budget paste en de boiler beneden, voor de andere badkamer, niet voldoende capaciteit had.
Daar werd ik natuurlijk weer minder blij van…
Oh, Emmy wat een mooi verhaal weer en wat jammer dat ik dit spannende evenement net gemist heb! Wat fijn dat het zo goed gelukt is! Het ziet er prachtig uit! Ga zo door!
Hai Sylvia
Jullie hebben een groot deel van dichtbij meegemaakt en mij ook enorm gesteund en flink wat werk verzet! Bovenal was het enorm gezellig en heb ik genoten van jullie gezelschap
Liefs , Emmy
Ha Emmy,
Je verslag brengt het hele gebeuren weer levendig terug bij ons. Af en toe overheerste schrik en angst, maar balken, stempels en tegels kwamen op de goede plekken terecht; optimisme durfde weer post te vatten! Ga zo door (en onze groetjes aan de boommarter). A&W
Lieve A&W
Jullie zijn al oude bekenden voor het Chateau en jullie hebben als geen ander de enorme veranderingen van heel dichtbij gezien !
En mij zo enorm gesteund en geholpen op verschillende manieren
Daar ben ik zo dankbaar voor : van buren in de Nassaustraat naar buren op iets meer afstand in diezelfde straat en nu hele lieve vrienden op ruim 1000 km afstand en toch heel dichtbij?
Jeetje wat een onderneming zeg. En wat beschrijf je het mooi. Ik zie het zo voor me. Sterkte met de verbouwing.
Sjoukje : dank voor je leuke reactie : zit toch wel een beetje in de familie volgens mij die ondernemingslust ! Volgens mij hebben je ouders ook ( een paar ?) leuke huizen verbouwd in het verleden
Wil je je vader ook mijn lieve groeten doen ?
Emmy
Wat een werk moet er verplaats worden! Maar die badkamer komt al aardig in de buurt van bruikbaar! Maar goed dat je van die inventieve bouw mannen hebt!
Heb je een tijdslijn, of is dat nog te vroeg gezien de projecten?
Ha Annemarie
Dank voor je leuke reactie, zo vanuit een heel ander continent!
Zonder die bouwmannen was het me nooit gelukt : ze zijn heel creatief en heel betrouwbaar en we kennen elkaar al langer en weten wat we asn elkaar hebben??
De planning voor nu is open met 2 kamers begin april Dus ik moet nog even flink hard werken….
Wordt vervolgd
Emmy
Heerlijk om weer een blog van je te lezen over alle perikelen in de Dordogne.
Het klinkt misschien raar, maar het feit dat niet altijd alles vlekkeloos verloopt (en soms zelfs ellendig verloopt), maakt dit project nog veel mooier.
Sta tijdens alle ellendige momenten eens heeeel eventjes stil bij deze bijzondere situatie en voel je rijk!
Ik blijf het zeggen en schrijven; ik heb waanzinnig veel bewondering voor jou en hoe je het allemaal iedere keer weer doorstaat.
Fijn om nu dan eindelijk de eerste resultaten te kunnen zien, een badkamer die vorm begint te krijgen…. een echte badkamer!!
En voor je het weet is je budget weer toereikend voor een nieuwe boiler; weer een geluksmomentje!
Ha Brigitte
Zo leuk om elke keer jouw enthousiaste reactie te lezen ! Dankjewel hoor, en ik voel me inderdaad heel “rijk” ook al is mijn budget nu volledig opgegaan aan de verbouwing en heb ik zelfs schulden aan mensen die me heel lief geholpen hebben met de laatste klus benodigdheden. Dat voelt wel als een zware verplichting maar maakt me ook heel dankbaar.
Voorlopig bestaat het klus werk vooral mijn handen laten wapperen en met zo min mogelijk uitgaven. Dus ik moet heel creatief omgaan met mijn materiaal en mijn financiële middelen.
Mooie uitdaging dus.
Liefs Emmy
Wat ontzettend leuk om zo op de hoogte te blijven via je blog. 🙂 liefs
Mooi ga zo door! Gaaf om te lezen van het idee om de berken te gebruiken. Gelukkig geen schoonheidscommissie die het verbeidt bomen te kappen.
Zet em op!!
Cynthia
Haha nee hoor dit is Frankrijk en mijn eigen “bos”
Leuke reactie Cynthia
Dankje ??
Hey Emmy.Echt heel moedig van je allemaal hoor!!!! En dat je het steeds nog door een roze bril weet te bekijken! maar je hebt ongetwijfeld veel steun van je man!!!Die heeft al zoveel in zijn leven ge- en verbouwd !!! En ook bij de definitieve verhuizing en inrichting…..RUTGER de juiste man!!!! Ook in het organiseren van verhuiswagens is hij een kei.Weet nog….verhuiswagen die de dag ervoor als kolenwagen dienst had gedaan……..Goeie ideeen ook! Echt ga maar op zijn advies af! ERVARING genoeg!!!
Nee zonder gekheid….HEEL DAPPER van je!!!!!